Αναρωτηθήκατε τι συμβαίνει στον οργανισμό μας την στιγμή που καθόμαστε μπροστά από μια οθόνη και παρακολουθούμε, παίζουμε ένα παιχνίδι ή σερφάρουμε στο διαδίκτυο;
Πόσο μας επηρεάζουν οι γρήγορες εναλλαγές των εικόνων και των χρωμάτων;
Οι ειδικοί μας μιλούν:
Οι εφαρμογές και τα παιχνίδια , έχουν ενσωματωμένες τεχνολογίες και κώδικα που προκαλούν εκρήξεις ντοπαμίνης και κρατάνε τα παιδιά ( αλλά και τους μεγάλους) κολλημένους στην οθόνη.
Όταν αφήσουμε κάτω τη συσκευή, αρχίζει να παράγεται κορτιζόλη που αυξάνει το επίπεδο του άγχους μας. Ο μόνος τρόπος για να ηρεμήσουμε είναι να ξαναπιάσουμε την συσκευή!
Τι θα πρέπει να κάνουμε εμείς ως γονείς και ως εκπαιδευτικοί;
Πρώτα να δίνουμε το καλό παράδειγμα
Δεύτερον να προσφέρουμε εναλλακτικές λύσεις
Τρίτον να βάζουμε όρια.
Ας δούμε καλοκαιρινές δραστηριότητες
μακριά από τις οθόνες
Το δέντρο των βιβλίων.
(Μια φανταστική ιστορία που μπορείς να την κάνεις αληθινή!)
Σε μια γωνιά της αυλής του σχολείου, υπάρχει ένα μεγάλο δέντρο, μια φλαμουριά. Τα παιδιά χαίρονται να κάθονται κάτω από την σκιά της.
Μια μέρα πέρασε από το σχολείο ο μπάρμπα- Στέλιος και τραγούδησε στα παιδιά το τραγούδι για την φλαμουριά, που του έλεγε ο παππούς του. Τα παιδιά παραξενεύτηκαν που είδαν τον μπάρμπα Στέλιο να δακρύζει.
-Δεν είναι τίποτα παιδιά μου, είναι η συγκίνηση που ένιωσα. Μου φάνηκε πως ήμουν κι εγώ ένα μικρό παιδί και καθόμουν κάτω από το δέντρο και τραγουδούσα.
Την άλλη μέρα τους έφερε μια μικρή βιβλιοθήκη, τα παιδιά την έβαλαν δίπλα στον κορμό του δέντρου. Όταν ήθελαν να ησυχάσουν κάθονταν εκεί και διάβαζαν τα βιβλία τους.
Η κυρία Βερενίκη τους διάβαζε παραμύθια και άκουγαν όλοι μαζί το τραγούδι των πουλιών.
Μια μέρα έφεραν μεγάλες καρό πετσέτες τις έστρωσαν κάτω από το δέντρο και έκαναν πικ- νικ.
Οι υπαίθριοι ζωγράφοι
Οι δραστηριότητες τους δεν σταμάτησαν εκεί. Έβγαλαν στην αυλή τα καβαλέτα και ένα μεγάλο χοντρό τραπεζομάντηλο. Άρχισαν να ζωγραφίζουν .
Κυρία Βερενίκη: Θαυμάσια ιδέα παιδιά! Νομίζω πως βρίσκομαι στο Παρίσι, στις όχθες του Σηκουάνα, όπου καλλιτέχνες ζωγραφίζουν τους περαστικούς.
Τα παιδιά δεν ήθελαν πολύ για να καταλάβουν την ιδέα. Έβαλαν τα παλιά τους πουκάμισα και πήραν πινέλα. Μερικά κορίτσια βρήκαν στην γωνιά της μεταμφίεσης καπέλα και …
Να λοιπόν οι μικροί ζωγράφοι!
Μόλις τα έργα τους τελείωσαν άπλωσαν ένα μεγάλο σκοινί ανάμεσα στα δέντρα και τα έπιασαν εκεί με μανταλάκια.
Οι μανούλες ενθουσιάστηκαν με αυτή την υπαίθρια έκθεση ζωγραφικής.
Παιχνίδια κιμωλίας
Τα παιδιά είχαν μάθει τόσο καλά τα σχήματα! Πήραν λοιπόν τις κιμωλίες και χρωμάτισαν τα πλακάκια της αυλής.
(Θα μπορούσαν να χρωματίσουν και το δάπεδο της αυλής αν δεν είχαν πλακάκια)
Τα μεγάλα τετράγωνα έφτιαξαν ένα παιχνίδι: Το κουτσό, με πολλές παραλλαγές.
Ξέρετε ποιες το ευχαριστήθηκαν πιο πολύ; Οι μανούλες!
Θυμήθηκαν το παιχνίδι αυτό από τα παιδικά τους χρόνια!
Οργανώθηκες αμέσως ένα πρωτάθλημα. Μανούλες και παιδιά την τελευταία ώρα του μαθήματος διασκέδασαν τόσο πολύ!
Είναι σημαντικό να υπάρχει συνεργασία σχολείο – οικογένειας. Αυτές οι χαλαρές και ευχάριστες δραστηριότητες φέρνουν πιο κοντά τις μανούλες και τα παιδιά. Οι μανούλες χαίρονται να κάνουν πράγματα μαζί με τα παιδιά και τα παιδιά εισπράττουν μια επιβράβευση αλλά και όμορφες χαρούμενες στιγμές.
Το μεγάλο άλμα
Η κυρία Βερενίκη σχεδίασε στην αυλή του σχολείου οριζόντιες γραμμές με κιμωλία.
Κυρία Βερενίκη: Και τώρα θα κάνουμε άλμα σε μήκος! Ας γίνουμε όλοι ολυμπιονίκες!
Για κάθε παιδί που εκτελούσε το άλμα η κυρία Βερενίκη σημείωνε το σημείο προσγείωσης.
Μπορείτε να κάνετε μεγαλύτερο άλμα και να καταρρίψετε το ρεκόρ σας;
Ας πηδήσουμε και με άλλους τρόπους
· Με το ένα πόδι
· Με τα δυο πόδια ενωμένα
· Προς τα πίσω.
Κι άλλο παιχνίδι με κιμωλία!
Η κυρία Βερενίκη σχεδίασε μια μακριά γραμμή σε όλο το προαύλιο. Τα παιδιά προσπάθησαν να την περπατήσουν χωρίς να βγουν έξω από αυτή.
· Την περπάτησαν κανονικά
· Την περπάτησαν στις μύτες των ποδιών
· Την περπάτησαν στις φτέρνες
· Ένωναν τα πόδια τους και προχωρούσαν με μικρά σταθερά βήματα.
Εσύ έχεις να προτείνεις άλλα παιχνίδια με κιμωλία σαν αυτά που περιγράψαμε;
Θα χαρούμε να τα δούμε στα σχόλια ώστε κι άλλοι φίλοι μας να παίξουν όπως κι εσύ.
Comments